هنگام نیست
مذهبم را من به تلاوت آیه ی دوست داشتن توخواهم داد
و بازش به هیچ رستگاری نخواهم جست.
تا رویش دوباره ی گیاه اعتمادم نیست
به آب
حتی به عبور باد.
این من بودم که تا آغاز ضجه ام
تا اولین نشئه ی بستن چشم زیر سینه های مادرم
دوست داشتنت را گریستم
هنگام نیست!
+ نوشته شده در پنجشنبه ۱۸ فروردین ۱۳۹۰ ساعت 23:4 توسط آرشام نصرتپور
|