در عصر یخبندان بسیاری از حیوانات یخ زدند و مردند.

 

می گویند خارپشتها  وخامت اوضاع را دریافتند تصمیم گرفتند دورهم جمع شوند و بدین ترتیب همدیگر را حفظ کنند...

 

وقتی نزدیکتر به هم بودند گرمتر میشدند ولی با خارهایشان یکدیگر را زخمی میکردند.

 

بخاطر همین تصمیم گرفتند ازهم دور شوند ‫ولی از سرما یخ زده میمردند...

 

از این رو مجبور بودند یا خارهای دوستان را تحمل کنند، یا نسلشان منقرض شود.

 

پس دریافتند که بهتر است بازگردند و گردهم آیند و آموختند که:

 

با زخم های کوچکی که از همزیستی با کسان بسیار نزدیک بوجود می آید زندگی کنند ، چون گرمای وجود دیگری مهمتراست...

                  

و این چنین توانستند زنده بمانند...

 

بهترین رابطه این نیست که اشخاص بی عیب و نقص را گردهم می آورد بلکه آن است هر فرد بیاموزد با معایب ( نه با بدی های ) دیگران کنار آید و خوبیهای آنان را تحسین نماید و سعی کند که بدی ها را به خوبی تبدیل کند.